7 Aralık 2011 Çarşamba

restorasyona ihtiyacım var...


Bugün sokaktaki o eski binalarda ruhumu buldum sanki.


Hayatın izlerini taşıyordu üstünde.
Çevresinde yapraklarını dökmüş ağaçlar,ona destek olmak yerine yük oluyorlardı sanki.Her şey ağır geliyor gibiydi.Önünü kapatmış,elini kolunu bağlamışlardı.Kıpırdayamıyordu olduğu yerden.Çevresinde sessiz bir park.Hiç sessiz park gördünüz mü?Evet oynayan çocukları geçtim,kedi,köpek bile yoktu.Artık bir ses bile kaldıracak gücü olmadığından mıdır,yoksa insanların,hayvanların bile onun çevresine yaklaşmak istemeyişinden midir?çözemedim.O caddede ki kuru kalabalık,koşuşturan insanlar...Hepsi boş geliyormuş gibi bakıyordu.Restore edilmeye ihtiyacı vardı.Güzelleştirilmeye,sevilmeye,ziyaretlere gerek duyuyordu artık...Fark edilmek istiyordu.Çökmüş ruhunun altında ki yaşanmışlıkları sergilemek istiyordu adeta,bunları yeniden yaşamak istercesine...Şimdi benim genç görünüşümün altında ki eskimiş,çökmüş ruhumu kim fark edecek,kim sevecek...Restore edilmeye ihtiyacım var...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder