içimdeki seni dinlemek

Ne başlayabildik doğru dürüst ne de ...Sonunu getirmek istemiyorum.Çünkü ikimizde çabalıyoruz bitmemek için.Ama her seferinde ben sana yeniliyorum nedense.Biliyorum yanlış.Annen gibi davranıyorum çünkü sana.Bu da doğal olarak seni sıkıyor.Ama içimdeki bu seni koruma iç güdüsüne karşı koyamıyorum.Yapamıyorum.Emin ol çok istiyorum,evet,haklıydın demeni.Biliyorum, sende biliyosun benim haklı olduğumu.Ama nedense bunu senden duyana kadar sabredemiyorum.Çünkü korkuyorum.Ya bu sefer sana bir şey olursa diye.Sensiz kalmaktan,seni kaybetmekten korkuyorum.Ama böyle yaparak da seni kaybetme ihtimalim azalmıyor....Aksine.Sanma ki sen kötü bir durum yaşadığında ben yanında olmayacağım,üzülmeyeceğim.

Seninle uyudum ben hep sen yanımda yokken.Uyurken yarın başka bir gün olacak bizim için,yeni bir güneş doğacak ümidiyle daldım sensiz uykulara.Ama yanlış yaptım.Çünkü kendimi bu pembe rüyalarıma inandırdıkça gerçeklerden uzaklaştım.Bu yüzdendir her seferinde daha çok acı çekmemin nedeni.Ben bu acıları unutup mutlu olmak için her seferinde aynaya baktım.Çünkü yüzümde,gözlerimde seni görmek bana bütün acılarımı unutturuyordu.Her sabah gözlerimi açtığımda kendime ve sana karşı tutamadığım aynı sözü verdim.Bugün ve bundan sonra hayata müdahale etmeyeceğim ve akışına bırakacağım.Ama hiç hayatımı hayatımızı akışına bırakamadım.Çünkü hayatımızın akıp gitmesini sağlayacak bi su yoktu.Biz sürekli yaralar alarak kuru yerlerde sürüklendik durduk senle.Bugünlük bu kadar.Bu ve bundan sonra ki tüm yazılarım hayatıma anlam katan,hayatımı anlamlı kılan erkeğe.....